కర్మయోగము - Karma Yogam Page - 6

యజ్ఞశిష్ట - యజ్ఞాచరణ తరువాత తీసికొనే ఆహారం; ఆశినః - తినేవారై; సన్తః - భక్తులు; ముచ్యన్తే - విడివడతారు; సర్వ - అన్ని రకాలైన; కిల్బిషై: - పాపాల నుండి; భుంజతే - భోగించేవారు; తే - వారు; తు - కాని; అఘం - ఘోరమైన పాపాన్ని; పాపాః - పాపులు; యే - ఎవరైతే; పచన్తి - వండుతారో; ఆత్మకారణాత్‌ - ఇంద్రియభోగం కొరకు.

భాష్యము : భగవదృక్తులు, అంటే కృష్ణభక్తిభావనలో ఉన్న మనుషులు... "సన్తులు" అని పిలువబడతారు. “ప్రేమాంజనచ్చురిత భక్తి విలోచనేన సన్తః సదైవ హృదయేమ విలోకయన్తి” అని . బ్రహ్మసంహితలో (5.38). వర్ణించబడినట్లు వారు సర్వదా బ్రహ్మసంహితలో ఉంటారు. దేవదేవుడైన గోవిందునితో (సమస్త సుఖాలను ఇచ్చేవాడు) లేదా ముక్తుందునితో (ముక్తి నిచ్చేవాడు) లేదా శ్రీకృష్ణునితో (సర్వాకర్షకుడు) ప్రేమతో గట్టిగా ముడివడినవారె... ఆ సన్తులు పరమవురుషునికి మొట్టమొదట సమర్పించనిదే దేనినీ అంగీకరించరు. కనుక అటువంటి. భక్తులు శ్రవణం, కీర్తనం, . స్మరణం, అర్చనం మొదలైన వివిధ భక్తిమార్గాలలో సర్వదా యజ్ఞాలు చేస్తుంటారు. ఇటువంటి యజ్ఞనిర్వహణ వారిని. భౌతికజగత్తులోని నానారకాల పావసాంగత్య కల్మషాల నుండి సర్వదా దూరంగా ఉంచుతుంది. తమ కొరకు, అంటే ఇంద్రియభోగం కొరకు ఆహారాన్ని వండుకునే ఇతరులు కేవలము దొంగలే కాకుండ నానారకాలైన పాపాలను తినేవారు అవుతారు. మనిషి దొంగ, పాపి రెండు కూడ అయితే ఎట్లా సుఖిగా. అవుతాడు? అది అసాధ్యం. అందుకే అన్నివిధాలుగా జనులు సుఖభాగులు కావాలంటే పూర్తి కృష్ణభక్తిభావనలో సంకీర్తన యజ్ఞమనే నులభమైన విధానాన్ని వారు నిర్వహించడాన్ని నేర్వాలి. లేకపోతే ప్రపంచంలో శాంతి గాని, సుఖము గాని ఉండదు.

భాష్యము : భగవద్గీతకు... గొప్ప వ్యాఖ్యాతయైన శ్రీల బలదేవ విద్యాభూషణులు ఈ విధంగా వ్రాసారు : “యే ఇంద్రాద్యంగతయావస్థితం యజ్ఞం సర్వేశ్వరం విమ్ణమభ్యర్చ్యతచ్చేష మశ్నన్తి తేన తద్దేహేయాత్రాం సంపాదయన్తి, తే సన్తః సర్వేశ్వరస్య యజ్ఞపురుషస్య భక్తాః సర్వకిల్బిషై అనాదికాలవివృద్ధైః ఆత్మానుభవ ప్రతిబన్దకై ర్నిఖిలైః పాపైర్విముచ్యన్తే”. 

  యజ్ఞపురుషునిగా అంటే సర్వయజ్ఞాలకు భోక్తగా _తెలియబడే భగవంతుడే దేవతలందరికీ ప్రభువు. వివిధ దేహాంగాలు పూర్తి దేహాన్ని సేవించినట్లుగా ఆ దేవతలందరు భగవంతుని సేవిస్తారు. ఇంద్రుడు, చంద్రుడు వరుణుడు వంటి దేవతలు లోకకలాపాలను నిర్వహించడానికి నియమించబడిన పాలకులు. ఈ దేవతల సంతృప్తి కొరకే వేదాలు యజ్ఞాలను ఉపదేశించాయి.. తద్ద్వారా వారు. ప్రసన్నులై ధాన్యోత్పత్తికి తగినంతగా గాలి, వెలుతురు, నీళ్ళు సరఫరా చేస్తారు. 

శ్రీకృష్ణభగవానుని అర్చించినప్పుడు ఆతని వివిధ దేహాంగాలే అయినట్టి దేవతలు కూడ అప్రయత్నంగా పూజింపబడతారు. అందుకే దేవతలను వేరుగా పూజించవలసిన అవసరము లేదు. ఈ కారణంగానే భగవదృక్తులు, అంటే కృష్ణభక్తిభావనలో ఉన్నవారు శ్రీకృష్ణునికి ఆహారం నైవేద్యం పెట్టి తరువాత తింటారు. ఈ పద్ధతి దేహాన్ని ఆధ్యాత్మికంగా పోషిస్తుంది. అటువంటి కార్యం ద్వారా కేవలము దేహంలోని గత పాపాలన్నీ నశించిపోవడమే కాకుండ దేహము. సమస్త ప్రకృతి కల్మషాలకు అతీతమౌతుంది. అంటువ్యాధి ప్రబలినవుడు రోగనిరోధక బెషధము అటువంటి వ్యాధి నుండి మనిషిని కాపాడుతుంది. అదేవిధంగా విమ్ణుభగవానునికి నైవేద్యము. పెట్టి తీసికొనిన ఆహారము. మనలను భౌతికాసక్తి నుండి తగినంతగా. నిరోధిస్తుంది. ఇటువంటి అభ్యాసానికి అలవాటు. పడినవాడే భగవద్భక్తునిగా పిలువబడతాడు. అందుకే కేవలము కృష్ణార్పితమైన ఆహారాన్ని తినే కృష్ణభక్తిభావనాయుతుడు ఆత్మానుభూతిలో ప్రగతికి అవరోధాల వంటి సమస్త పూర్వ పాపాలను నశింపజేసికొంటాడు. ఇంకొక ప్రక్క ఆ రకంగా చేయనివాడు పాపరాశిని పెంచుకోవడం కొనసాగిస్తాడు. ఆ. పావఫలాలను అనుభవించడానికి ఇది తదుపరి జన్మలో శునక్క సూకర దేహాలను కలుగజేస్తుంది. భౌతికజగత్తు కలుషాలతో నిండినట్టిది. భగవత్రసాదము (విషువ్రసాదము) తినడం ద్వారా నిరోధకశక్తిని పొందినవాడు వాటి దాడి నుండి రక్షింపబడతాడు, కాగా ఆ రీతిగా చేయనివాడు కల్మషానికి గురౌతాడు. 

    ధాన్యము, . కూరగాయలే. నిజానికి తినదగినవి. మానవుడు... నానారకాల ధాన్యాలను, కూరగాయలను, పండ్లను తింటాడు. ఇక పశువులు ధాన్యపు వ్యర్థ శేషాన్ని, కూరగాయలను, గడ్డిని, మొక్కలను తింటాయి. మాంసము. తినడానికి అలవాటు పడిన మానవులు కూడ ఆ పశువులను తినడానికి వృక్షాల పైననే ఆధారపడవలసి వస్తుంది..కనుక చివరికి మనము భూమి ఉత్పాదనల మీదనే ఆధారపడాలి గాని పెద్ద కర్మాగారాల ఉత్పత్తిపై కాదు. వ్యవసాయోత్పత్తి ఆకాశము నుండి తగినంత వర్షము కురియడము ద్వారానే. కలుగుతుంది. అటువంటి. వర్షాలు ఇంద్రుడు, సూర్యుడు, చంద్రుడు వంటి దేవతలచే నియంత్రించబడతాయి. వారందరు భగవంతుని సేవకులే.  'యజ్ఞాల ద్వారా భగవంతుని సంతృప్తిపరచవచ్చును. అందుకే వాటిని చేయలేనివాడు