పార్వతీ దేవి జననం | Parvathi Jananam

మేనకా దేవికి, ఆది పరాశక్తి వర ప్రభావాన పుత్రిక జన్మించే సమయం ఆసన్నమైంది. ఆమె గర్భం ధరించింది. హిమవంతుడికీ - పరివారానికీ ఎంతో వేడుక కలిగిస్తూ ఒకానొక శుభదినాన ఆమె ప్రసవం కూడా జరిగి చక్కటి ఆడపిల్లకి జన్మనిచ్చింది. రత్నంలాంటి ఆ బాలిక జనన సమయంలో శుభశకునాలు అనేకం తోచాయి.

మేఘాలు ఆనందంగా జలధారలు కురిపించగా, దేవతలు విరి వానలు కురిపించారు. గంధర్వులు తమ గాన ప్రావీణ్యమంతా పలురకాల వాయిద్యాలపై ప్రయోగించగా విద్యాధర - అప్సర స్త్రీలు నాట్యరీతుల్లో తమ - తమ ప్రజ్ఞాపాటవాలు ప్రదర్శించారు.

ఆ బాలిక అపూర్వ వర్చస్విని, రూప లావణ్య విలాసిని, శ్యామ వర్ణ శోభిని. జాత కర్మ - నామ కరణవేళ 'కాళీ' అని నామకరణం జరిపించినప్పటికీ, పర్వతరాజ పుత్రిక 'పార్వతి' గా అచిరకాలంలోనే అందరి చేతా పిలువబడసాగిందామె. ఆ పేరే ఆమెకు సార్ధకమైందది. ఆమె కారణజన్మురాలు కదా! ఆమె పుట్టిన నాటినుండీ మేనకా హిమవంతులకు ప్రతిరోజూ ఏదో ఒక దివ్యానుభూతి కలగసాగింది. బాల్యం నుంచే పార్వతికి శివనామోచ్చారణపై ప్రీతి.

మాటలు నేర్చినది మొదలు నిరంతర శివప్రసంగాను రక్తయైన పార్వతీ హిమవంతుల మధ్య ఎన్నిసార్లో శివలీలా ప్రసక్తి గానవచ్చేది.

"అలా ఎందుకుంటాయి?" "అది ప్రస్తుతం నీకు అర్ధం కాదమ్మా! శివుడంటే వైరాగ్య చిహ్నం! కాని సర్వసన్మంగళకరు డాసదాశివమూర్తి. " ఇటువంటివే పలుసార్లు శివసంబంధాత్మక భాషణలు అ తండ్రీ కూతుళ్ల మధ్య జరుగుతూండడం వల్ల, పార్వతి హృదయంలో శివ స్వరూపం ముద్రితమై పోయింది. అందువల్ల ఇతరుల బోధనలతో అవసరం లేని విధంగా ఆమె మసస్సు, శివసానిధ్యంలో వసించడం ప్రారంభమైంది. క్రమంగా ఆమె పెరిగి పెద్దదై త్రిజగన్మోహనాకృతిని దాల్చింది. వయస్సుకు అనుగుణమైన ఆమె తనూవిలాసం శతాధికమైంది.

ఇలా ఉండగా..

  నారదుడు హిమవంతుని నగరికి విచ్చేశాడు. నారద మునీంద్రులకు మధోచిత సత్కారాలు చేసినానంతరం, "మహానుభావా! మా పార్వతీదేవి యొక్క భవిష్యత్తును తమవంటి త్రిలోక సంచారులు - త్రికాలవెద్యులు చెప్పగా విన వేడుక అవుతున్నది " అని ముకుళిత హస్తుడై ప్రాధేయపడ్డాడు. అందుకు కారణం లేకపోలేదు.

ఓ పక్క నారదులవారి జోస్యం ఆనందం కలిగించినా, శివుని సన్నిధిన పార్వతిని నిలుపుటే రీతిని జరుగుట?.. అనే చింత పట్టుకుందిప్పుడు. సెలవు తీసుకొని నారదుడు వెళ్లిపోయాడు. ఈలోగానే - శివుడు సపరివార సమేతుడై, తన గిరి శిఖరాలలో ఒక శిఖరాన తపోదీక్ష కొచ్చిన వర్తమానం విని పరమానంధ భరితుడైనాడు పర్వతుడు. కాగల కార్యం గంధర్వులే తీర్చుటన్న ఇదియే కదా! అని సంతసించాడు.

తన కుమార్తె యైనను, చిన్ననాటినుండి శివారాధనే నిత్య కృత్యంగా ఎంచే పార్వతిని, సాక్షాత్తు ఆయన సన్నిధిన ప్రవేశపెట్టడానికి నిశ్చయించాడాయన. ఒక శుభదినాన కూతుర్ని వెంట నిడుకొని శివదర్శనార్ధియై బయల్దేరాడు.

పశుపతిని పరామర్శించిన అనంతరం "స్వామీ! తామిపుడు,మా భూములను పావనంచేయరావడం మాకెంతో ముదావహం! తపస్సు కోసమే వచ్చినప్పటికీ మీరు మాకు ఇప్పుడు అతిధులు కనుక, మీరు పూనిన కార్యము ఫలవంతమగు వరకు తోడ్పడుట మా విధి!" అన్నాడు పర్వతరాజు.

ప్రకృతి పురుషుల కలయిక జరగాలి. తత్ఫలం కుమార రూపంలో ఎదగాలి. ఆయనవల్ల తారకాసుర సంహారం జరగాలి. మళ్లీ దేవతలంతా సమావేశమయ్యారు - ఇంద్రుని ఆధ్వర్యంలో.

మన మహామునుల వైపు చూశాడు. వారిలో ఒక్కరూ ఈ బాధ్యత నెత్తిన వేసుకోడానికి రాలేదు. నిరుత్సాహంగా తమ గురువులైన బృహస్పతి వంక చూశాడు దేవరాజు.