 |
| స్వామి అయ్యప్ప |
అయ్యప్ప చరితం - 3 వ అధ్యాయం
‘‘నమంతి మునయస్సర్వే , నమంతి అప్సరసాంగణాః
నరాః నమంతి దేవేశ నకారాయ నమో నమః
మహాదేవం, మహాత్మానం, మహాధ్యానపరాయణం
మహాపాపహరం దేవం మకారాయ నమో నమః
శివం శాంతం శివాకారం శివానుగ్రహకారణం
శివమేకపరం నిత్యం ‘శి’కారాయ నమో నమః
వాహనం వృషభస్య దేవో వాసుకి కంఠ భూషణం
వామ్ శక్తర్థం దేవం ‘వ’కారాయ నమో నమః
యం కారో పరిసంస్థుతే దేవో యంకారం పరమం శుభం!
యం నిత్యం పరమానందం ‘య’కారాయ నమో నమః
ప్రార్థనానంతరం భక్తిపూర్వకంగా నమస్కరించి తప్పుకున్నారు ప్రమధులు!
‘‘ఆదిదంపతులకు ప్రణామాలు!’’ అంటూ నమస్కరించిన నారదుని వైపు ప్రసన్నంగా చూస్తూ ‘‘నారదా ! త్రిలోక సంచారివి గదా ! నీవు చూసివచ్చిన వింతలేవైనా వుంటే వినిపించు’’ అన్నారు పార్వతీ పరమేశ్వరులు. ‘‘వింతలలో వింతే మరి ! భూలోకంలో అన్యోన్యంగా జీవిస్తున్న సుందర దత్తుడు , లీల అకస్మాత్తుగా పరస్పరం శాపాలు ఇచ్చుకుని విడిపోవటం చూసి వస్తున్నాను ! ఇందుకు కారణమేమిటో సెలవీయండి’’ అడిగాడు నారదుడు. ‘‘వాళ్లిద్దరిలో తమోగుణం ప్రకోపించడంతో ఆ విధంగా కోపావేశాలకు లోనైనారు ! మానవులకది సహజమే కదా ! సంసార చక్రంలో పరిభ్రమిస్తుండే సామాన్యులకు మోక్షం ఒక్క జన్మలో లభించదు ! అందుకు ఎంతో సాధన, ఆత్మనిగ్రహం అవసరం ! సుందరదత్తుడిలో మోక్షకాంక్ష తలఎత్తేలా స్వప్నంలో అతనిని ప్రబోధించాను ! భువిలో ఒక ముఖ్యకార్యం నిర్వర్తించడానికి అతను తపస్సంపన్నుడు కావలసి వున్నది.
అతని పత్నిలో మాత్రం ఐహిక వాంఛలపట్ల వ్యామోహం , తమోగుణం అధికమవడంతో అటువంటి శాపానికి గురయ్యేలా చేసాయి ! కానీ నారదా ! ఆ శాపం విధిలిఖితం. భావికాలంలో మణిద్వీపవాసిని జగన్మాత కావించే లీలా నాటకానికి నాంది పలకబోయేది ఈ దంపతులే సుమా!’’ అంటూ వివరించారు పార్వతీ పరమేశ్వరులు! ‘‘అర్థమైంది మాతాపితరులారా! మీ నోట దేవరహస్యాన్ని తెలుసుకుని ధన్యుడినైనాను. ఇక నాకు సెలవిప్పించండి!’’ అంటూ బయలుదేరిన నారదుడిని ‘‘జాగ్రత్త నారదా ! దేవరహస్యాన్ని దేవరహ్యంగానే వుంచాలన్న విషయం మరవద్దు ! ’’ అంటూ హెచ్చరించాడు పరమేశ్వరుడు.
పాతాళలోకంలో- దానవరాజు దనువు కుమారులు రంభ , కరంభులు దీర్ఘ సమాలోచనలో మునిగి వున్నారు ! ‘‘అన్నా! ఎంతో కాలానంతరం నా భార్య గర్భవతై పుత్రికకు జన్మనివ్వడం సంతోషం కలిగించినా , పుట్టగానే ఆ బాల మహిషి రూపంలో కనిపించడం, అంతఃపుర కాంతలందరినీ భయభ్రాంతులను చేయడం అన్నీ నాకెందుకో అశుభ సంకేతాలుగా అనిపిస్తున్నాయి. మన దానవ పతాకాన్ని మూడు లోకాలలో ఎగరవేసే పుత్రుడు కలగడానికి ఏం చేయాలో గురు శుక్రాచార్యుల వారిని సంప్రదించడం మంచిదని తోస్తున్నది నాకు, ఏమంటావు ? ’’ అన్నాడు కరంభుడు అన్నగారివైపు చూస్తూ ! రంభుడు గంభీరంగా తలవూపాడు.
‘‘నిజమే కరంభా ! నాకు కలగకపోయినా నీకైనా పుత్రుడు కలుగుతాడని ఆశతో ఎదురుచూస్తూ వచ్చాను ! ఇప్పుడీవిధంగా జరిగింది. శుక్రాచార్యులను కలుసుకుని కర్తవ్యం ఉపదేశించమని అడుగుదాం ! పద’’* అన్నాడు రంభుడు తమ్ముని ఆలోచనకు అంగీకారం సూచిస్తూ ! వాళ్ల ఆంతర్యం గ్రహించినట్లుగా ఆ సమయానికి శుక్రాచార్యులే అక్కడకు రావటం వాళ్లకు ఆనందం కలిగించింది.
‘‘ప్రణామాలు గురుదేవా ! మీ రాక మాకెంతో సంతోషదాయకమైంది. ఆసీనులు కండి ! ’’ అంటూ ఆయనకు మర్యాద చేసి పుత్రిక విషయం ఆయనకు తెలియచెప్పారు ! ‘‘ఈ విషయం దివ్యదృష్టితో తెలుసుకునే ఇట్లా వచ్చాను ! రంభ , కరంభులారా ! ఈ శిశువు కారణజన్మురాలు ! దానవుల పేరు ప్రతిష్ఠలు ఈమెవల్ల జగత్ప్రసిద్ధం కాగలవు ! మొదట మహిషి రూపంలో కనిపించింది గనుక ఈమె మహిషి అనే పేరుతోనే ప్రసిద్ధురాలౌతుంది ! ’’ అని తెలియచెప్పాడు శుక్రాచార్యుడు !.
‘‘సంతోషం ! కానీ గురుదేవా ! రాక్షసుల బలపరాక్రమాలకు ముల్లోకాలు గడగడలాడే మంచి కాలం ఇక రాదా ! దేవతలను జయించగల పుత్రుడు కలగడానికి ఏం చేయాలో సెలవివ్వండి ! ’’ప్రాధేయపూర్వకంగా అడిగారు రంభ కరంభులు ! గంభీరంగా తలపంకించాడు శుక్రాచార్యుడు ! ‘‘ఒక్క మార్గం వుంది ! సంతానదాయకుడు వరుణుడు ! మీరు అతడిని తపస్సుతో మెప్పించి మీ కోరిక తీరేలా వరం కోరుకోండి ! శీఘ్రంగా ప్రసన్నుడు కాగలడు వరుణుడు ! మీరు వెంటనే తరలి వెళ్లండి ! ’’ అంటూ ఉపదేశించాడు ! ‘‘కృతజ్ఞులం గురుదేవా ! ఇప్పుడే బయలుదేరి వెళుతాము ! ’’ అంటూ నమస్కరించారు అన్నదమ్ములు ! నిర్జనమైన వన ప్రాంతాన్ని చేరుకుని దగ్గరలో వున్న కొలనులో ప్రవేశించి నీటిలో నిలిచి తపస్సులో నిమగ్నుడైనాడు కరంభుడు ! దగ్గరలోనే చుట్టూ పంచాగ్నులు రగుల్చుకొని వాటిమధ్య నిలిచి తపస్సు ప్రారంభించాడు రంభుడు ! ‘‘నారాయణ! నారాయణ ! ’’ మహతి మీటుతూ ప్రవేశించిన నారదుని చూసి ఇంద్రునితో సరససల్లాపాలు ఆడుతున్న రంభ లేచి ‘‘ప్రణామాలు మునీంద్రా ! ’’ అంటూ నమస్కరించి మెల్లగా అక్కడనుండి వెళ్లిపోయింది !
‘‘ఈ సమయంలోనే రావాలా ఈ నారదుడు ! సమయం , సందర్భం వుండవు ఈ తాపసులకు ! ’’* అని లోలోన విసుక్కుంటూ పైకి చిరునవ్వుతో ‘‘రండి ! నారదమహర్షి ! ఏమిటీ సమయంలో వచ్చారు ? ఏదో వార్త తీసుకునే వచ్చి ఉంటారు , ఊరక రారు గదా మహానుభావులు ! ’’ అన్నాడు కొద్దిగా వ్యంగ్యం నిండిన స్వరంతో ఆసనం చూపుతూ ! ‘‘ఏం చేయమంటావు దేవేంద్రా ! మీ దేవతలందరూ హాయిగా సుఖభోగాలతో మునిగి కాలం గడిపేస్తున్నారు ! దైత్య దానవుల బెడద తీరడంతో ఇక ఏ బెడదా లేదన్న ధీమాతో సభా సమావేశాలు మానేసి దేవ మర్త్య లోకాల పరిస్థితులు గమనించడం వంటి పనులేమీ చేయకుండా విలాసాలలో కాలం గడిపేస్తూ పొంచి వున్న ప్రమాదాన్ని తెలుసుకోవడం లేదు నీవు !
ఆ విషయం చెప్పడానికే వచ్చాను ! సరే , నీవేదో ముఖ్యమైన పనిలో వున్నట్లున్నావు ! వెళతానులే , నారాయణా ! నారాయణా ! ’’ అంటూ లేవబోతున్న నారుదుని వారిస్తూ *‘‘ప్రమాదమా ? ఎవరినుండి మహర్షి ? కాస్త వివరంగా చెప్పండి ! ’’ అడిగాడు ఇంద్రుడు ఆందోళనగా చూస్తూ ! ‘‘భూలోకంలో బదరికాశ్రమ ప్రాంతంలో మునిగణాలను కలుసుకుని వస్తున్నాను ! అక్కడంతా సుభిక్షంగానే వుంది గానీ కొంతకాలంగా రంభ , కరకంభులనే ఇద్దరు దానవులు కొద్ది దూరంలో తీవ్ర తపశ్చర్యలో మునిగి వున్నారని తెలిపారు. మాటల సందర్భంలో వాళ్లగూర్చి తెలుసుకున్నాను ! పుత్ర సంతానం కోసం వరుణుని గూర్చి తపస్సు చేస్తున్నారుట ! వరుణుడు వాళ్ల తపస్సుకు మెచ్చి వరాలు ప్రసాదిస్తే మీకే కష్టాలు వచ్చే ప్రమాదం వుంది గదా ! అందుకే నిన్ను జాగ్రత్తపడమంటున్నాను !’’ తాపీగా విషయం చెప్పాడు నారద మహర్షి ! ఇంద్రుని కనుబొమ్మలు ముడివడ్డాయి !
‘‘ సమయానికి వచ్చి సావధానుడిని చేసినందుకు కృతజ్ఞతలు నారద మునీంద్రా ! వరుణుని గూర్చి తపస్సు చేస్తున్న ఆ రాక్షసులనిప్పుడే వధించి వస్తాను ! మొగ్గలోనే శతృవులను త్రుంచివేయడం మంచిది గదా!’’* అంటూ లేచాడు. రంభ , కరంభులు తపస్సు చేస్తున్న ప్రాంతాన్ని చేరి వాళ్ల తపస్సు భగ్నం కావించడానికి యత్నించాడు ఇంద్రుడు ! కరంభుడు నీటిలో మునిగి వుండటం గమనించి తాను మొసలి రూపంలో ఆ జలాలలో ప్రవేశించి కరంభుని చుట్టివేశాడు ! ఇద్దరిమధ్యా తీవ్ర పోరాటం జరిగి చివరకు కరకంభుడు మొసలి పట్టుకు లొంగి మరణించాడు. !
