కర్మయోగము - KarmaYogam : Page - 5

శ్లోకము - 12

ఇష్టాన్‌ - కోరినట్టి; భోగాన్‌ - జీవితావసరాలను; హి - నిక్కముగా; వః - మీకు; దేవాః - దేవతలు; దాస్యన్తే - సమకూరుస్తారు; యజ్ఞభావితాః - యజ్ఞాలచే సంతృప్తిచెంది; తైః - వారిచే; దత్తాన్‌ - ఇవ్వబడినవాటిని; అప్రదాయ - సమర్పించకుండ; ఏభ్యః - ఆ దేవతలకు; యః - ఎవ్వడైతే; భుజ్త్కే - అనుభవిస్తాడో; స్తేనః - చోరుడు; ఏవ - నిక్కముగా; నః - వాడు.

భావ్యము : విమ్ణభగవానుని పక్షాన వన్తుసరఫరా చేసే అధీకృత వ్రతినిధులే దేవతలు. కనుక విధ్యుక్త యజ్ఞాల నిర్వహణ ద్వారా వారిని తప్పక సంతృప్తిపరచాలి. వేదాలలో నానారకాల దేవతల కొరకు నానారకాలైన యజ్ఞాలు చెప్పబడ్డాయి. కాని తుట్టతుదకు అవన్నీ దేవదేవునికే సమర్పించబడతాయి. భగవంతుడంటే ఎవరో తెలియనివానికే దేవతల యజ్ఞము చెప్పబడింది. మనుషుల వివిధ గుణాలను అనుసరించి వేదాలలో వివిధ యజ్ఞాలు చెప్పబడినాయి. వివిధ దేవతార్చనము కూడ అదే ఆధారముగా, అంటే వివిధ గుణాల ననుసరించి. చెప్పబడింది. ఉదాహరణకు మాంసభక్షకులకు ప్రకృతి ఘోరరూవమైన కాళికాదేవి వూజ ఉపదేశించబడింది; ఆ దేవి. ఎదుట. జంతు బలి చెప్పబడింది. కాని సత్త్వగుణంలో ఉన్నవారికి విమ్గుభగవానుని దివ్యార్చనమే ఉపదేశించ 'బడింది.. కాని. తుట్టతుదకు అన్ని యజ్ఞాలు. క్రమంగా దివ్యస్థితికి చేరుకోవడానికే ఉద్దేశించబడ్డాయి. సామాన్యజనులకు పంచ మహాయజ్ఞాలని తెలియబడే కనీనం ఐదు యజ్ఞాలు తప్పనినరియైనవి.

     అయినా మానవసంఘానికి అవసరమైన జీవనావళ్యకాలన్నీ భగవత్రతినిధులైన దేవతల చేతనే సరఫరా చేయబడతాయని మనిషి తప్పక తెలిసికోవాలి. ఎవ్వడూ దేనినీ తయారు చేయలేడు. ఉదాహరణకు మానవుల ఆహారపదార్థాలన్నింటినీ తీసికోండి. ఈ ఆహారపదార్థాలలో నత్త్వగుణంలో ఉండే మానవులకు ధాన్యము, పండ్లు, కూరగాయలు, పాలు, చక్కెర మొదలైనవి, మాంసాహారులకు మాంసము వంటివి ఉంటాయి. వీటిలో ఏదీ కూడ మానవులచే తయారు కాదు. ఇక తిరిగి వేడి, వెలుతురు, నీళ్ళు, గాలి వంటివి ఉదాహరణగా తీసికోండి. ఇవి కూడ జీవనావశ్యకాలే. వీటిలో ఏదీ కూడ మానవనంఘంచే తయారు చేయబడదు. భగవంతుడు లేకుండ పువ్మలంగా సూర్యకాంతి, వెన్నెల, వర్షము, గాలి మొదలైనవి లభించవు. అవి లేనిదే మనిషి జీవించలేడు. అంటే మన జీవితము భగవంతుని. నుండి లభించేవాటి పైననే ఆధారపడి ఉంటుంది. చివరకు మనము నడిపే కర్మాగారాలకైనా లోహము గంధకము, పాదరసము, మాంగనీసు, ఎన్నో అవసరమైన ముడి పదార్థాలు మనకు అవసరమౌతాయి. ఇవన్నీ భగవత్ర్రతినిధుల చేతనే సరఫరా చేయబడతాయి. ఆత్మానుభూతి ప్రయోజనానిక్టై మనలను తగినట్లుగా, ఆరోగ్యవంతంగా ఉంచుకునేందుకు సద్వినియోగం చేసికుంటామనేదే వారి ఉద్దేశ్యం. ఇదే చరమ జీవితగమ్యానికి, అంటే భౌతికజీవన సంఘర్షణ నుండి ముక్తికి దారితీస్తుంది. ఈ జీవితలక్ష్యము యజ్ఞనిర్వహణ ద్వారా పొందబడుతుంది. కాని మనం మానవజన్మ ఉద్దేశాన్ని మరవి కేవలము ఇంద్రియ భోగార్థము భగవత్ర్రతినిధుల నుండి అన్నీ తీసికొని సంసారంలో మరింతగా చిక్కుబడితే (అది సృష్టి ప్రయోజనము కానేకాదు నిక్కముగా. దొంగలమౌతాము. అందువలన ప్రకృతి నియమాల ద్వారా శిక్షించబడతాము. దొంగల సమాజము ఏనాడూ సుఖవంతము కాబోదు. ఎందుకంటే వారికి జీవితంలో లక్ష్యమే. ఉండదు. వరమలెౌకికులైన దొంగలకు చరమ జీవితగమ్యమే ఉండదు. వారు కేవలము, ఇంద్రియభోగము వైవుకు నడుస్తారు. యజ్ఞాలను నిర్వహించే జ్ఞానము వారికి ఉండదు. కాని శ్రీవైతన్యమహావ్రభువు అత్యంత సులభమైన యజ్ఞాన్ని, అంటే సంకీర్తన యజ్ఞాన్ని ఆవివ్యరించారు. కృష్ణభక్తిభావన సిద్ధాంతాలను అంగీకరించే ప్రపంచంలోని ఎవ్వరైనా దానిని నిర్వహింపగలుగుతారు.