బెంగాల్ విప్లవ యోధుడు బాంబ్ తయారు చేయడం లో దిట్ట ఐన బెంగాలీ బ్రాహ్మణుడు. ఆయన జయంతి రోజున అలాంటి ఎప్పుడో మర్చిపోయిన మన హీరో ను గుర్తుచేసుకుందామ్.
స్వాతంత్య్ర సమర యోధుడు "ఉల్లాసకర్ దత్తా", 1885 ఏప్రిల్ 16 న జన్మించి 1965 మే 17 న అస్తమించిన మహనీయుడు)ఒక మధ్య తరగతి బైధ్య బ్రాహ్మణ కుటుంబం లో జన్మించాడు. ఆయన తండ్రి గారు ద్విజదాస్ దత్త ఒక వ్యవసాయ డిగ్రీ, లండన్ లో పట్టా పొందిన వ్యక్తి.
1903 లో ప్రవేశ పరీక్ష పూర్తి కాగానే,ప్రెసిడెన్సీ కాలేజ్, కోల్కత్త లో అడ్మిషన్ తీసుకున్నాడు,ఏమైతేనేమీ ఆయనను కాలేజీ నుండి ప్రొఫెసర్ రస్సెల్ ను బెంగాలీలను అసభ్యం గా మాట్లాడినందుకు కొట్టాడాని తీసివేయడం జరిగింది.ఈ చర్యను చూసి అర్థం చేసుకొని ఆయన అనుశిలన్ సమితి కో చేరి తరువాత జుగంటర్ పార్టీ లో చేరి బాంబ్ లు తయారు చేయడం లో సిద్ధహస్తుడు అయ్యాడు.ఖుదిరాం బోస్ గారు వాడిన బాంబ్ ఉలస్కర్ తయారు చేసిందే కావడం గమనార్హం.
 |
| అండమాన్ సెల్యులార్ జైలు |
ఏదైతేనేం పోలీస్ లు ఎంతో మందిని జుగంధర్ గ్రూప్ సభ్యులను పట్టుకున్నారు,అందులో ఉలస్కర్ తో సహా భరింద్ర ఘోష్, ఖుదిరామ్ లు కూడా పట్టుబడ్డారు.బర్లిన్ ఘోష్ గార్డెన్ నుండి అదుపులోకి తీసుకున్న 37 మంది అలిపోర్ బాంబ్ కేస్ కు సంబందించిన వాళ్లే కావడం గమనార్హం.ఉల్లస్కర్ 2 మే ,1908 లో అరెస్ట్ అయ్యాడు,1909 లో ఆయనకు ఉరిశిక్ష ఖరారు అయింది. తరువాత, అప్పీల్ చేసుకుంటే దానిని జీవితఖైదు గా మార్చేసి అండమాన్ సెల్యులార్ జైల్ లో ఉంచారు. (సరిగ్గా చదవండి, అప్పీల్ కు వెళ్ళింది అందరి విషయం లో , ఒక వీర్ సావర్కర్ గురించే కాదు)
భయంకర శిక్షలతో టార్చర్ చేశారు ఆ జైల్ లోఅధి ఎంతలా అంటే ఆయన మానాసికస్థితి తప్పిపోయేటంత గా టార్చర్ చేశారు.
తరువాత 1920 లో విడుదలయి కోల్కత్త కు తిరిగి వెళ్లిపోయారు.మళ్లీ 1931 లో తిరిగి అరెస్ట్ చేసి 18 నెలల కారాగార శిక్ష విధించారు.1947,బ్రిటీష్ వాళ్ళు.వెళ్ళిపోయాక తిరిగి విడుదల ఐ తన స్వగ్రామం అయిన కలికచ్చ కు వెళ్లిపోయారు.10 సంవత్సరాల ఒంటరి జీవితం తరువాత 72 ఏండ్ల వయసులో మళ్లీ కోల్కాతా కు వచ్చి ,బిపిన్ చంద్ర పాల్ కూతురు,తన చిన్ననాటి స్నేహితురాలు, విధవరాలు,పైగా శారీరక వికలాంగురాలు అయిన లీలా ను పెళ్లి చేసుకొని సిల్చర్ లో స్థిరపడ్డాడు.చివరగా 1965 మే 17 న కన్నుమూశారు.ఈయన ఎన్నో పుస్తకాలు ఆయన పడిన కష్టాల గురించి,అండమాన్ లో అనుభవాల గురించి రాశారు.అమర్ కరాజిబన్ (నా జైల్ జీవితం) 12 సంవత్సరాల తరువాత 1924 లో దీనిని ఇంగ్లీష్ లోకి అనువదించడం జరిగింది.
The Revolutionary Brahmin Bomb Maker of Bengal.
On his janma divas, a humble tribute for another long forgotten hero. Ullaskar Dutta (16 April 1885 – 17 May 1965) was born in present day Bangladesh for an affluent Baidya Brahmin family.
His father Dwijadas Dutta was a BrahmoSamaji & had an Agricultural Degree from University of London. After passing entrance examination in 1903, he took admission in the Presidency College, Kolkata. However, he was rusticated from the college for hitting his British
Professor Russell, for making derogatory comment about Bengalis.
Undeterred by this incident, Ullaskar joined Anushilan Samiti & later for Jugantar party and he became expert in bomb-making. Khudiram Bose used a bomb manufactured by Ullaskar in an attempt to murder the hideous magistrate, Kingsford.
However, police caught many members of the Jugantar group including Ullaskar Dutta, Barindra Ghosh and Khudiram. This case is known as The Alipore Bomb Case which saw the arrests of 37 Nationalists from Barin Ghosh's Garden
In the famous Alipore bomb case, Ullaskar was arrested on 2 May 1908 and he was sentenced to death by hanging in 1909. Later, on appeal, the verdict was reduced to transportation for life and he was deported to the Cellular Jail in Andaman.
(Read again, Appealing was done by
Image every nationalist, not just Veer Savarkar)
.
Ullaskar was subjected to brutal torture in the Cellular Jail and is said have lost his mental balance. He was set free in 1920 and he returned to Kolkata. Ullaskar was again arrested in 1931 and sentenced to 18 months imprisonment.
He returned to his home village Kalikachha when British left in 1947. After a lonely life of 10 years, at his 72nd year he returned to Kolkata in 1957, married his childhood friend Leela, the daughter of Bipin Chandra Pal at that time she was a physically challenged widow and settled at Silchar.
The legend Ullaskar Dutta attained Mukti on 17th May 1965. He wrote a book about his struggles and experience in Andamans Cellular Jail. Amar Karajiban (My Prison Life) (translated into English as Twelve Years of Prison Life in 1924).
అనువాదము: రేణుకా పరశురామ్
